RATUSZ STAROMIEJSKI

Średniowieczna siedziba władz miejskich usytuowana została we wschodniej pierzei Rynku. W obecnym kształcie wzniesiona została w 2 poł. XIV w., około 1380 r. Liczne przebudowy następowały zawsze po zniszczeniach w trakcie oblężeń miasta i zamku, głównie w XV w. Świadectwem tych działań budowlanych jest późnogotycki szczyt południowy. Przez stulecia we wnętrzach ratusza odbywały się municypalne uroczystości. W XIX w. poddano jego elewacje niezbędnym pracom konserwatorskim, uzupełniono zniszczone fragmenty dekoracji maswerkowych. Kolejną renowację, głównie części dachowej, przeprowadzono po pożarze w 1899 r. burmistrz i rada miasta urzędowali tu do 1929 r., kiedy to oddano do użytku Nowy Ratusz (obecnie Urząd Miasta). Następnie mieściła się tu niemiecka policja. W latach II wojny światowej Ratusz był miejscem śmierci Polaków - przymusowych robotników, wywożonych na Żuławy Malborskie. Na ścianie Ratusza znajduje się tablica upamiętniająca działalność Polaków z organizacji "Młody Las" działającej na terenie Powiśla, Warmii i Mazur w latach 1941- 1945. tablice ufundowało Stowarzyszenie "Koło Malborskich Przewodników". Tylko tutaj oglądać możemy słynne malborskie podcienia. Dziś w ratuszu odbywają się zajęcia Malborskiego Centrum Kultury i Edukacji.